Πριν λίγες μέρες μπήκα και εγώ στη μεγάλη κοινότητα του ανοιχτού λογισμικού. Στον φορητό υπολογιστή έβαλα ubuntu μια αρκετά δημοφιλή έκδοση του Linux και από ότι είδα είναι αρκετά εύχρηστο και με πολλές επιλογές. Σίγουρα υπάρχουν ακόμα αρκετά πράγματα που πρέπει να γίνουν ώστε να καταστούν εφάμιλλα πιο γνωστών λειτουργικών συστημάτων σε τομείς όπως εφαρμογές ή ευκολία στην αναπαραγωγή διαφόρων τύπων αρχείων.
Έχω όμως την πεποίθηση ότι υπάρχει η δυνατότητα μέσω του ανοιχτού λογισμικού να εκπαιδευτούν οι νέες κατά προτεραιότητα γενιές ώστε να υπάρχει περισσότερη εξοικείωση με τις απαραίτητες για το μέλλον καινοτόμες τεχνολογίες. Ελπίζω να δω στο μέλλον τα Linux να εξαπλώνονται στην Ελλάδα και κατά κύριο λόγο στο δημόσιο και στις επιχειρήσεις ώστε να αποτελέσουν ένα εργαλείο ανάπτυξης του ξεφεύγει από τα παραδοσιακά δεδομένα.
Κυριακή 28 Οκτωβρίου 2007
Σάββατο 27 Οκτωβρίου 2007
Ηχητικό ντοκουμέντο
Ζητώ συγνώμη για την καθυστέρηση της ανάρτησης της συνέντευξης του κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, αλλά κάποιες υποχρεώσεις δε μου έδωσαν τον απαραίτητο χρόνο. Μαζί του συζητήσαμε θέματα που ελπίζω θα βρείτε ενδιαφέροντα ειδικά για τη νέα γενιά. Μπορείτε να ακούσετε όλη τη συζήτησή μας με τον υποψήφιο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ πατώντας εδώ
Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2007
Συνέντευξη με τον Ευάγγελο Βενιζέλο
Σήμερα ήταν μια πολύ σπουδαία μέρα για την Κρήτη πάνω στο θέμα της επικείμενης εκλογής προέδρου στο ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Ευάγγελος Βενιζέλος επισκέφθηκε Χανιά και Ρέθυμνο όπου είχε επικοινωνία με τα τοπικά στελέχη και του ΠΑΣΟΚ, αλλά κυρίως με την κοινωνία αυτών των δύο περιοχών. Κατά τη διάρκεια λοιπόν της επίσκεψής του, βρήκε λίγο χρόνο και παραχώρησε μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα συνέντευξη στον φίλο Σπύρο Αγγελόπουλο και σε εμένα. Το πλήρες ηχητικό απόσπασμα καθώς και η απομαγνητοφωνημένη συνομιλία σύντομα κοντά σας..
Κυριακή 30 Σεπτεμβρίου 2007
Καινοτομία και ελληνική οικονομία
Είναι πλέον κοινός τόπος ότι στο παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον στο οποίο ζούμε, δε μπορούμε να μην ακούμε ή ακόμα χειρότερα να κάνουμε πως δεν ακούμε τις εξελίξεις οι οποίες τρέχουν γύρω μας.
Η μετεξέλιξη της ελληνική οικονομίας από ένα απλό σύστημα παροχής υπηρεσιών και φθηνών προϊόντων σε μια ποιοτική διαδικασία προσφοράς καινοτόμων προϊόντων είναι η μόνη λύση ώστε οι επιχειρήσεις μας, μικρές ή μεγάλες δεν έχει σημασία, να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις προκλήσεις των καιρών.
Η πολιτεία οφείλει για το καλό του τόπου να ενισχύσει με κάθε μέσο αυτή την προσπάθεια. Ο χρόνος τρέχει και δυστυχώς δεν είναι με το μέρος μας. Ας ελπίσουμε ότι δε θα μείνουμε για άλλη μια φορά ουραγοί των εξελίξεων...
Η μετεξέλιξη της ελληνική οικονομίας από ένα απλό σύστημα παροχής υπηρεσιών και φθηνών προϊόντων σε μια ποιοτική διαδικασία προσφοράς καινοτόμων προϊόντων είναι η μόνη λύση ώστε οι επιχειρήσεις μας, μικρές ή μεγάλες δεν έχει σημασία, να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στις προκλήσεις των καιρών.
Η πολιτεία οφείλει για το καλό του τόπου να ενισχύσει με κάθε μέσο αυτή την προσπάθεια. Ο χρόνος τρέχει και δυστυχώς δεν είναι με το μέρος μας. Ας ελπίσουμε ότι δε θα μείνουμε για άλλη μια φορά ουραγοί των εξελίξεων...
Ετικέτες
καινοτομία,
οικονομία,
πολιτική
Πέμπτη 20 Σεπτεμβρίου 2007
Μακεδονικό ζήτημα
Πριν από λίγη ώρα ο Καναδάς αναγνώρισε τη FYROM με το συνταγματικό της όνομα δηλαδή "Δημοκρατία της Μακεδονίας". Είναι η δεύτερη φορά, η πρώτη ήταν μετά τις εκλογές του 2004, που μια χώρα τέτοιου βεληνεκούς προχωρά σε μια ανάλογη κίνηση.
Πού όμως αποσκοπεί πια η ελληνική πολιτική στο ζήτημα αυτό; Ποιες είναι οι στοχευμένες της ενέργειες και πού αυτές κατευθύνονται; Άποψή μου είναι πως δυστυχώς έχουμε καταστεί από ενεργοί ρυθμιστές απλοί παρατηρητές των εξελίξεων στα Βαλκάνια. Αποτέλεσμα αυτής της μη πολιτικής είναι η περιχαράκωση της Θεσσαλονίκης και της Μακεδονίας γενικότερα στα στενά γεωγραφικά όρια του ελληνικού κράτους. Μια περιχαράκωση που έχει φέρει μαζί της μια απίστευτη παρακμή και έναν επαρχιωτισμό, που ψάχνει να βρει διέξοδο για τις αδυναμίες της στα στερεότυπα περί αθηναϊκού κατεστημένου και που θρέφει φαινόμενα Ψωμιάδη, Καρατζαφέρη, Παπαθεμελή...
Πότε αλήθεια θα μπορέσει η κυβερνητική πολιτική και ο βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. Καραμανλής να αντιληφθεί πως με την πολιτική του απομονωτισμού δεν θα καταφέρει να προασπίσει τα εθνικά συμφέροντα; Πότε επιτέλους θα καταλάβουν πως ενώ η Αθήνα είναι η πρωτεύουσα της Ελλάδας, η Θεσσαλονίκη δεν δικαιούται να αρκείται στον διακοσμητικό τίτλο της συμπρωτεύουσας, αλλά μπορεί να καταστεί πρωτέύουσα των Βαλκανίων;
Αλήθεια γιατί έχει παραπεμφθεί στις ελληνικές καλένδες η πομπώδης πρωθυπουργική εξαγγελία για ίδρυση Βαλκανικού Πανεπιστημίου; Γιατί η ΔΕΘ έχει παρακμάσει και έχει καταστεί μια απλή εμποροπανήγυρη που συντηρείται από κρατικούς φορείς, αντί να αποτελεί χώρο προσέλκυσης όλων των εταιρείων της χερσονήσου μας; Γιατί η πόλη της Θεσσαλονίκης δεν αποτελεί ένα κυρίαρχο κέντρο μεταφοράς και εμπορίας προϊόντων από και προς τους βόρειους γείτονές μας;
Δεν είναι δυνατόν να πιστέψω ότι αδυνατούν κάποιοι να συνειδητοποιήσουν ότι η οικονομική εξάρτηση των νέων αλλά και παλαιών κρατών της βαλκανικής είναι η καλύτερη άμυνά μας; Προσελκύοντας ανθρώπους από αυτά τα κράτη να έρθουν και να σπουδάσουν εδώ δεν είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να γίνουν κοινωνοί του πολιτισμού μας, της παιδείας μας, της ιστορίας μας και πάνω από όλα να μετατραπούν από απλοί γείτονες σε ειλικρινείς και αφοσιωμένους συμμάχους;
Οι κυβερνώντες που τόσο πια κόπτονται για το δίκαιο των επιχειρημάτων μας είναι καιρός να καταλάβουν ότι οι ενθικιστικές κορώνες δεν οδήγησαν ποτέ σε βελτίωση των καταστάσεων. Ο μόνος δρόμος είναι η φυγή προς τα εμπρός. Η απόφαση είναι δική τους και η ιστορία ο κριτής......
Πού όμως αποσκοπεί πια η ελληνική πολιτική στο ζήτημα αυτό; Ποιες είναι οι στοχευμένες της ενέργειες και πού αυτές κατευθύνονται; Άποψή μου είναι πως δυστυχώς έχουμε καταστεί από ενεργοί ρυθμιστές απλοί παρατηρητές των εξελίξεων στα Βαλκάνια. Αποτέλεσμα αυτής της μη πολιτικής είναι η περιχαράκωση της Θεσσαλονίκης και της Μακεδονίας γενικότερα στα στενά γεωγραφικά όρια του ελληνικού κράτους. Μια περιχαράκωση που έχει φέρει μαζί της μια απίστευτη παρακμή και έναν επαρχιωτισμό, που ψάχνει να βρει διέξοδο για τις αδυναμίες της στα στερεότυπα περί αθηναϊκού κατεστημένου και που θρέφει φαινόμενα Ψωμιάδη, Καρατζαφέρη, Παπαθεμελή...
Πότε αλήθεια θα μπορέσει η κυβερνητική πολιτική και ο βουλευτής Θεσσαλονίκης κ. Καραμανλής να αντιληφθεί πως με την πολιτική του απομονωτισμού δεν θα καταφέρει να προασπίσει τα εθνικά συμφέροντα; Πότε επιτέλους θα καταλάβουν πως ενώ η Αθήνα είναι η πρωτεύουσα της Ελλάδας, η Θεσσαλονίκη δεν δικαιούται να αρκείται στον διακοσμητικό τίτλο της συμπρωτεύουσας, αλλά μπορεί να καταστεί πρωτέύουσα των Βαλκανίων;
Αλήθεια γιατί έχει παραπεμφθεί στις ελληνικές καλένδες η πομπώδης πρωθυπουργική εξαγγελία για ίδρυση Βαλκανικού Πανεπιστημίου; Γιατί η ΔΕΘ έχει παρακμάσει και έχει καταστεί μια απλή εμποροπανήγυρη που συντηρείται από κρατικούς φορείς, αντί να αποτελεί χώρο προσέλκυσης όλων των εταιρείων της χερσονήσου μας; Γιατί η πόλη της Θεσσαλονίκης δεν αποτελεί ένα κυρίαρχο κέντρο μεταφοράς και εμπορίας προϊόντων από και προς τους βόρειους γείτονές μας;
Δεν είναι δυνατόν να πιστέψω ότι αδυνατούν κάποιοι να συνειδητοποιήσουν ότι η οικονομική εξάρτηση των νέων αλλά και παλαιών κρατών της βαλκανικής είναι η καλύτερη άμυνά μας; Προσελκύοντας ανθρώπους από αυτά τα κράτη να έρθουν και να σπουδάσουν εδώ δεν είναι ένας πολύ καλός τρόπος για να γίνουν κοινωνοί του πολιτισμού μας, της παιδείας μας, της ιστορίας μας και πάνω από όλα να μετατραπούν από απλοί γείτονες σε ειλικρινείς και αφοσιωμένους συμμάχους;
Οι κυβερνώντες που τόσο πια κόπτονται για το δίκαιο των επιχειρημάτων μας είναι καιρός να καταλάβουν ότι οι ενθικιστικές κορώνες δεν οδήγησαν ποτέ σε βελτίωση των καταστάσεων. Ο μόνος δρόμος είναι η φυγή προς τα εμπρός. Η απόφαση είναι δική τους και η ιστορία ο κριτής......
Τετάρτη 19 Σεπτεμβρίου 2007
ΠΑΣΟΚ εκλογές και οι επί θύραις αλλαγές
Έχουν περάσει μερικά εικοσιτετράωρα από το απόγευμα της Κυριακής, όταν το ΠΑΣΟΚ σημείωσε τη χειρότερη εκλογική επίδοση της ιστορίας του μετά το 1977. Πολλά έχουν ήδη ειπωθεί για τις αιτίες που οδήγησαν σε αυτό το αποτέλεσμα και σίγουρα αρκετό μελάνι θα χυθεί ακόμα. Σίγουρα όμως όλοι εμείς οι απλοί φίλοι και οπαδοί του Κινήματος, καθώς και όσοι απομακρύνθηκαν από εμάς γιατί δεν μπορέσαμε να εκπληρώσουμε τις προσδοκίες τους, οφείλουμε να αναλλογιστούμε αυτήν την στιγμή το ρόλο που διαδραματίζει το Κίνημα στο ελληνικό, πολιτικό στερέωμα.
Το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να ανδρωθεί μέσα σε 7 χρόνια από την ίδρυσή του και να καταστεί κυρίαρχος παίκτης των πολιτικών εξελίξεων απλούστατα γιατί μπόρεσε να συσπειρώσει τις δυνάμεις της κεντροαριστεράς απέναντι στην επέλαση της δεξιάς πολιτικής, είτε αυτή ονομαζόταν λαϊκή δεξιά είτε νεοφιλελευθερισμός. Προφανώς μετά από μακρόχρονη παραμονή στην εξουσία έχασε σημαντικό κομμάτι της εμπιστοσύνης του κόσμου και βρέθηκε στην αντιπολίτευση. Δυστυχώς από ότι φάνηκε οι εκλογές του 2004 δεν ήταν μόνο η αρχή μιας σύντομης δεξιάς παρένθεσης, αλλά αποκτούν πλέον τα χαρακτηριστικά μιας στρατηγικής ήττας.
Πολλοί σπεύδουν να χρεώσουν την ευθύνη στον πρόεδρο του κόμματος. Αναφέρουν ότι η έλλειψη ρητορικής ικανότητας, η απουσία ουσιαστικών διαφορών με τη ΝΔ και η αδυναμία οργάνωσης και κινητοποίησης του κομματικού μηχανισμού ήταν οι αιτίες του αποτελέσματος. Δεν θεωρώ ότι ο Γιώργος είναι άμοιρος ευθυνών θα ήθελα όμως να επισημάνω κάποιες παραμέτρους τις οποίες θεωρώ λανθασμένες.
Οπωσδήποτε η ικανότητα της "ατάκας" και ο εντυπωσιακός λόγος προσθέτουν στην εικόνα ενός πολιτικού. Δεν είναι όμως πανάκεια. Να θυμήσω μόνο πως αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά ο Γεώργιος Παπανδρέου θα έπρεπε να είναι μόνιμος πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια της μεταπολεμικής εποχής, ενώ ο Κώστας Σημίτης δε θα είχε καν διανοηθεί να θέσει υποψηφιότητα για να ηγηθεί του κινήματος και της χώρας.
Σχετικά με τις αιτίες που καθιστούν στα μάτια των πολλών δυσδιάκριτες τις διαχωριστές γραμμές ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, το πρόβλημα περισσότερο εντοπίζεται κατά την άποψή μου σε αδυναμία επιτυχούς πρόωθησης αυτών των διαφορών στο πλατύ κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι το ΠΑΣΟΚ μέσω της πολιτικής του κατάφερε να απαξιώσει στα μάτια πολλών πολιτών την διακυβέρνηση του κ. Καραμανλή, γεγονός που μεταφράστηκε στην πτώση των ποσοστών της, όμως ξέχασε ότι χαρακτηριστικό των κομμάτων που διεκδικούν την εξουσία για να δώσουν νέα ώθηση στην πατρίδα είναι η θετική ψήφος. Σε αυτές τις εκλογές το Κίνημα επένδυσε υπέρμετρα στην αρνητική ψήφο και δεν μπόρεσε να προβάλει απολεσματικά τη δική του εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, με αποτέλεσμα αυτή να καταλήξει στα κατεξοχήν κόμματα διαμαρτυρίας, αυτά της ελάσσονος αντιπολίτευσης.
Τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το 2004 το ΠΑΣΟΚ ήταν διαλυμένο οργανωτικά. Με στελέχη κουρασμένα, φθαρμένα και απαξιωμένα στη συνείδηση της κοινωνίας, πολύ δύσκολα θα μπορούσε μέσα σε 3 περίπου χρόνια να επιτύχει την τόσο απαραίτητη ανανέωση, τη στιγμή μάλιστα που οι περιχαρακωμένοι κομματικοί στρατοί του οποιουδήποτε μεγαλοστελέχους αντιδρούσαν με σφοδρότητα σε όποιες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις προαναγγέλονταν.
Νομίζω ότι πια είναι καιρός να καταλάβουμε όλοι το τι έφταιξε. Η αλλαγή άσχετα αν συνοδευτεί από αλλαγή στην ηγεσία, θα πρέπει να είναι καταρχήν αλλαγή νοοτροπίας. Ας μην ξεχνάμε ότι η κοινωνία είναι αυστηρή μαζί μας γιατί απλά ξέρει ότι μπορούμε πολλά. Η επιστροφή στις ρίζες της παράταξης, η δημιουργία αξιόπιστης εναλλακτικής πρότασης και πάνω από όλα η ενότητα για το καλό αυτής της χώρας που δυστυχώς τόσο θα δοκιμαστεί από την πολιτική της κυβέρνησης είναι στοιχεία επιβεβλημένα. Ο καθένας μας στον καιρό που ακολουθεί πρέπει να κάνει ότι μπορεί ώστε να δώσουμε πάλι στο ΠΑΣΟΚ στοιχεία πλειοψηφικού ρεύματος μέσα στην κοινωνία. Δεν θα είναι εύκολο. Αλλά θα είναι ωραίο. Και μετά από τις επόμενες εκλογές θα θυμόμαστε την αναμέτρηση του 2007, ως την απαρχή μιας νέας πορείας προς το Σοσιαλισμό, από το Λαό, με το Λαό, για το Λαό...
Το ΠΑΣΟΚ κατάφερε να ανδρωθεί μέσα σε 7 χρόνια από την ίδρυσή του και να καταστεί κυρίαρχος παίκτης των πολιτικών εξελίξεων απλούστατα γιατί μπόρεσε να συσπειρώσει τις δυνάμεις της κεντροαριστεράς απέναντι στην επέλαση της δεξιάς πολιτικής, είτε αυτή ονομαζόταν λαϊκή δεξιά είτε νεοφιλελευθερισμός. Προφανώς μετά από μακρόχρονη παραμονή στην εξουσία έχασε σημαντικό κομμάτι της εμπιστοσύνης του κόσμου και βρέθηκε στην αντιπολίτευση. Δυστυχώς από ότι φάνηκε οι εκλογές του 2004 δεν ήταν μόνο η αρχή μιας σύντομης δεξιάς παρένθεσης, αλλά αποκτούν πλέον τα χαρακτηριστικά μιας στρατηγικής ήττας.
Πολλοί σπεύδουν να χρεώσουν την ευθύνη στον πρόεδρο του κόμματος. Αναφέρουν ότι η έλλειψη ρητορικής ικανότητας, η απουσία ουσιαστικών διαφορών με τη ΝΔ και η αδυναμία οργάνωσης και κινητοποίησης του κομματικού μηχανισμού ήταν οι αιτίες του αποτελέσματος. Δεν θεωρώ ότι ο Γιώργος είναι άμοιρος ευθυνών θα ήθελα όμως να επισημάνω κάποιες παραμέτρους τις οποίες θεωρώ λανθασμένες.
Οπωσδήποτε η ικανότητα της "ατάκας" και ο εντυπωσιακός λόγος προσθέτουν στην εικόνα ενός πολιτικού. Δεν είναι όμως πανάκεια. Να θυμήσω μόνο πως αν τα πράγματα ήταν διαφορετικά ο Γεώργιος Παπανδρέου θα έπρεπε να είναι μόνιμος πρωθυπουργός κατά τη διάρκεια της μεταπολεμικής εποχής, ενώ ο Κώστας Σημίτης δε θα είχε καν διανοηθεί να θέσει υποψηφιότητα για να ηγηθεί του κινήματος και της χώρας.
Σχετικά με τις αιτίες που καθιστούν στα μάτια των πολλών δυσδιάκριτες τις διαχωριστές γραμμές ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, το πρόβλημα περισσότερο εντοπίζεται κατά την άποψή μου σε αδυναμία επιτυχούς πρόωθησης αυτών των διαφορών στο πλατύ κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι το ΠΑΣΟΚ μέσω της πολιτικής του κατάφερε να απαξιώσει στα μάτια πολλών πολιτών την διακυβέρνηση του κ. Καραμανλή, γεγονός που μεταφράστηκε στην πτώση των ποσοστών της, όμως ξέχασε ότι χαρακτηριστικό των κομμάτων που διεκδικούν την εξουσία για να δώσουν νέα ώθηση στην πατρίδα είναι η θετική ψήφος. Σε αυτές τις εκλογές το Κίνημα επένδυσε υπέρμετρα στην αρνητική ψήφο και δεν μπόρεσε να προβάλει απολεσματικά τη δική του εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, με αποτέλεσμα αυτή να καταλήξει στα κατεξοχήν κόμματα διαμαρτυρίας, αυτά της ελάσσονος αντιπολίτευσης.
Τέλος δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι το 2004 το ΠΑΣΟΚ ήταν διαλυμένο οργανωτικά. Με στελέχη κουρασμένα, φθαρμένα και απαξιωμένα στη συνείδηση της κοινωνίας, πολύ δύσκολα θα μπορούσε μέσα σε 3 περίπου χρόνια να επιτύχει την τόσο απαραίτητη ανανέωση, τη στιγμή μάλιστα που οι περιχαρακωμένοι κομματικοί στρατοί του οποιουδήποτε μεγαλοστελέχους αντιδρούσαν με σφοδρότητα σε όποιες αλλαγές και μεταρρυθμίσεις προαναγγέλονταν.
Νομίζω ότι πια είναι καιρός να καταλάβουμε όλοι το τι έφταιξε. Η αλλαγή άσχετα αν συνοδευτεί από αλλαγή στην ηγεσία, θα πρέπει να είναι καταρχήν αλλαγή νοοτροπίας. Ας μην ξεχνάμε ότι η κοινωνία είναι αυστηρή μαζί μας γιατί απλά ξέρει ότι μπορούμε πολλά. Η επιστροφή στις ρίζες της παράταξης, η δημιουργία αξιόπιστης εναλλακτικής πρότασης και πάνω από όλα η ενότητα για το καλό αυτής της χώρας που δυστυχώς τόσο θα δοκιμαστεί από την πολιτική της κυβέρνησης είναι στοιχεία επιβεβλημένα. Ο καθένας μας στον καιρό που ακολουθεί πρέπει να κάνει ότι μπορεί ώστε να δώσουμε πάλι στο ΠΑΣΟΚ στοιχεία πλειοψηφικού ρεύματος μέσα στην κοινωνία. Δεν θα είναι εύκολο. Αλλά θα είναι ωραίο. Και μετά από τις επόμενες εκλογές θα θυμόμαστε την αναμέτρηση του 2007, ως την απαρχή μιας νέας πορείας προς το Σοσιαλισμό, από το Λαό, με το Λαό, για το Λαό...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)